blijvend letsel na een ongeval
Hoe voorzichtig je ook bent, het is helaas altijd mogelijk dat je slachtoffer wordt van een ongeval. Een ongeval kan zich voordoen in verschillende situaties: op de werkvloer (een arbeidsongeval), op de weg (bijvoorbeeld een auto ongeluk), in het ziekenhuis (bijvoorbeeld een medische fout) of zelfs thuis (bijvoorbeeld een ongeval veroorzaakt door een gebrekkig product of door een dier). Dit soort ongevallen kunnen vervelende gevolgen hebben voor het slachtoffer. Zo kan het slachtoffer fysiek of geestelijk letsel oplopen. Veel slachtoffers herstellen van het opgelopen letsel, al dan niet met behulp van medische behandelingen. Een deel van de slachtoffers kampt echter met blijvend letsel. Uit een onderzoek van de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid blijkt dat maar liefst 20% van de mensen die ernstig letsel oplopen bij een verkeersongeval, hier een blijvende beperking aan over houdt. Dit blijvend letsel kan vervolgens schade veroorzaken, ook wel ‘letselschade’ genoemd. Zo kan blijvend letsel leiden tot hoge medische kosten, reiskosten van en naar het ziekenhuis, re-integratie kosten en kosten voor hulp in het huishouden. Deze schadeposten kunnen worden uitgedrukt in een geldbedrag, en worden daarom vormen van ‘materiële schade’ genoemd. Blijvend letsel na een ongeval kan echter ook leiden tot immateriële schade. Aan immateriële schade kan geen geldbedrag worden verbonden omdat deze schade subjectief van aard is, zoals pijn, leed of het niet meer kunnen uitoefenen van een hobby. Een slachtoffer kan de opgelopen letselschade verhalen op de veroorzaker van het ongeval. Dit geldt niet alleen voor slachtoffers met blijvend letsel, maar ook voor slachtoffers met tijdelijk letsel. Het slachtoffer kan een schadeclaim indienen met betrekking tot zowel de materiële als de immateriële schade. De schadevergoeding voor de immateriële schade wordt ook wel smartengeld genoemd.
Schadevergoeding voor blijvend letsel
Blijvend letsel kan aanleiding geven tot verschillende soorten schadeposten. Er is geen algemene regel die voorschrijft welke schadeposten voor een schadevergoeding in aanmerking komen: dit hangt af van de feitelijke omstandigheden van de situatie van het slachtoffer. Om hier achter te komen, is het raadzaam om advies in te winnen van een letselschade advocaat. Hij of zij kan op basis van deze feitelijke omstandigheden bekijken welke schadeposten in aanmerking komen voor een vergoeding en tevens een indicatie geven van de hoogte van de eventuele schadevergoeding. Er dient echter wel rekening gehouden te worden met het feit dat blijvend letsel enkel tot een schadevergoeding leidt indien een ander juridisch aansprakelijk gehouden kan worden voor de schade. Een persoon is, kort gezegd, aansprakelijk voor de letselschade indien de letselschade door zijn schuld is ontstaan. Wanneer niemand aansprakelijk gehouden kan worden voor de schade, wordt deze niet vergoed. Het kan echter ook voorkomen dat er wel iemand aansprakelijk is voor de schade, maar niet voor het hele bedrag. Dit is het geval wanneer het slachtoffer zelf deels aansprakelijk was voor de schade, of wanneer er een wettelijk limiet van toepassing is.
Arbeidsongeschiktheid
In het ergste geval kan blijvend letsel na een ongeval leiden tot (deelse) arbeidsongeschiktheid. Dit betekent dat het slachtoffer zijn of haar werkzaamheden slechts deels of helemaal niet meer kan uitvoeren. Of er sprake is van arbeidsongeschiktheid wordt bepaald door een arts. Het slachtoffer kan dit dus niet zelf bepalen. Indien deze (deelse) arbeidsongeschiktheid meer dan twee jaar voortduurt, kan het slachtoffer in sommige gevallen in aanmerking komen voor een WIA uitkering. Blijvend letsel na een ongeval leidt uiteraard niet altijd tot arbeidsongeschiktheid: in sommige gevallen kan het slachtoffer zijn of haar oude werkzaamheden prima blijven verrichten, ondanks het letsel.
