Op 18 juli 2018 deed de Rechtbank Den Haag uitspraak in een procedure die SAP Advocaten namens eiseres heeft aangespannen.[1] Eiseres heeft in 2009 via een Nederlands bedrijf een gebitsrenovatie in Turkije laten uitvoeren. Het resultaat was zeer teleurstellend. De bruggen lieten los en er ontstonden ontstekingen. Eiseres is opnieuw naar Turkije afgereisd voor enkele herstelbehandelingen. Ook deze behandelingen leidden niet tot het gewenste resultaat en de klachten van eiseres hielden aan. Het Nederlandse bedrijf was niet verzekerd voor aansprakelijkheid en mede daardoor is overleg over vergoeding van de schade van eiseres nooit op gang gekomen. Eiseres kon daardoor niet anders dan zich tot de rechter te wenden.
In deze procedure stelt het Nederlandse bedrijf allereerst dat hij slechts een tussenpersoon is en hij daarom niet verantwoordelijk is voor het (foutieve) handelen van de Turkse tandarts. De rechtbank is niet in staat om op basis van de beschikbare informatie te beoordelen of tussen partijen een geneeskundige behandelingsovereenkomst tot stand is gekomen. Het antwoord op deze vraag kan volgens de rechtbank echter in het midden blijven. Zowel als sprake is van een behandelingsovereenkomst, als wanneer een (pakket)reisovereenkomst of een andersoortige overeenkomst is gesloten, is het Nederlandse bedrijf verantwoordelijk voor de eventuele fouten van de door hem ingeschakelde hulppersonen. In dit geval heeft het bedrijf een Turkse tandarts ingeschakeld ter uitvoering van de tandheelkundige behandelingen van eiseres.
Op basis van diverse medische deskundigenrapporten die door eiseres in de procedure zijn gebracht komt de rechtbank tot het oordeel dat er een medische fout is gemaakt tijdens de tandheelkundige behandelingen. Op basis daarvan is het Nederlandse bedrijf aansprakelijk voor de schade die hierdoor voor eisers is ontstaan. De rechtbank wijst een bedrag van € 15.000,00 voor de materiële schade en een bedrag van € 4.000,00 voor de immateriële schade toe. Met het eerste bedrag kan eisers herstelbehandelingen in Nederland laten uitvoeren. Omdat volgens de rechtbank van eiseres niet mag worden verwacht dat zij zich wederom in Turkije laat behandelen, is dit bedrag gebaseerd op het Nederlandse prijspeil.
Deze uitspraak leert ons dat niet alleen de medisch behandelaar (of het ziekenhuis), maar ook een bedrijf waarmee een behandelovereenkomst, (pakket)reisovereenkomst of andersoortige overeenkomst wordt gesloten aansprakelijk kan worden gehouden voor een medische fout en de schadelijke gevolgen daarvan.
[1] https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBDHA:2018:8743
Auteur: Jorian van Oel, SAP Letselschade Advocaten
